Το alter-ego μου είναι η Σκάρλετ ο’Χάρα. Ή τουλάχιστον, ένα από τα πολλά. Σήμερα λοιπόν ήταν μία καινούρια ημέρα. Με το που ξύπνησα, αποφάσισα ότι θα πάρω τους δρόμους γιατί λίγο ακόμη μέσα στο 17m2 διαμερισματάκι μου και θα άρχιζα να τρέμω από υπερένταση. Έκανα λίγο βόλτα, έκανα μία στάση στην place de terreaux, γέμισα τσακ-μπαμ 4 σελίδες από το petit cahier rouse μου και πήρα την κατάσταση στα χέρια μου. Αυτό ήμουν σίγουρη ότι θα το έγραφα κάποια στιγμή. Μόνο που δεν ήξερα την επόμενη φράση:
Λίστα με πιθανές επόμενες-φράσεις (μία κάθε φορά):
_υπερβολική! Τόσοι πήγαν εράσμους, κανείς δε πέθανε
_δεν ήταν τόσο δύσκολο όσο περίμενα τελικά..
_οκ! Πρέπει επιτέλους να το αποδεχτώ! Δεν-μπορώ-να-τα-κάνω-όλα-μόνη-μου. No man is an island που λέει και το τατουάζ που θα κάνει η Αναστασία.
Λίστα με συζητήσεις που (διαπιστωμένα) γίνονται πιο εύκολα όταν έχεις καλή διάθεση:
_συνεννοήσεις για απόκτηση αριθμού κινητού στα γαλλικά (στα μισά απαντούσα χαμογελώντας)
_συνεννοήσεις για άρση του firewall που με εμπόδιζε να συνδεθώ στο msn (στα μισά απαντούσα στα ελληνικά_zara?)
_συζήτηση με τη ταμία του σουπερ-μάρκετ (στα μισά απαντούσα pas problème και χαμογελούσα)
λέξη της ημέρας: depassement,le
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου