όλα ξεκίνησαν προχθές θαρρώ. Στο πρώτο διάλειμμα, δύο από τους γάλλους συμφοιτητές ανακοίνωσαν στο τμήμα (το έτος εδώ έχει περίπου 80 φοιτητές άρα τμήμα=έτος. αχα!) ότι από τις 17:00 και μετά, θα μπορούσαμε να μαζευτούμε όλοι στο μπαρ της σχολής (δεν είναι κυλικείο, το διαχειρίζεται κάθε εξάμηνο μία διαφορετική ομάδα φοιτητών, με έξοδα και έσοδα δικά τους) για να γιορτάσουμε την έναρξη της χρονιάς και να γνωρίσουμε τα παιδιά που έχουν έρθει με εράσμους.
Έτσι γνωρίσαμε μία παρέα 5κοριτσια+1αγόρι, δύο εκ των οποίων από τη λυόν, και οι υπόλοιποι από την υπόλοιπη Γαλλία. Είναι εντυπωσιακό πόσο φιλικοί ήταν (δεν άκουσα ούτε μία, ούτε δύο φορές ότι οι γάλλοι είναι παλιοσνόμπ), πόσο πολύ θέλανε να μας βοηθήσουν με όλα. Ήπιαμε δύο μπύρες και δώσαμε ραντεβού για την επόμενη. Σήμερα δηλαδή.
Το πρωί είχαμε το πρώτο μάθημα στο ένα από τα δύο εργαστήρια που θα κάνουμε αυτό το εξάμηνο. Θα δουλέψουμε σε ομάδες των τριών ατόμων. Με τη Σάρα και τη Σουζάνα, αποφασίσαμε τσακ-μπαμ ότι θα κάνουμε ομάδα. Χωρίς το ξενοδόχο. Καθένας από τους φοιτητές εράσμους θα έπρεπε να ενταχθεί μόνος του σε μία ομάδα με άλλους δύο γάλλους φοιτητές. χμ. Έτσι κάπως βρεθήκαμε μετά από μία ώρα με τους ολόφρεσκους (χθεσινούς) μας φίλους να προγραμματίζουμε την ομαδική εξόρμησή μας στη Γκρενόμπλ για αναγνώριση-τοπίου και να μας εξηγούν τα διάφορα χαριτωμένα "αρχιτεκτονικά αστεία" που κυκλοφορούν εδώ. Αρχιτέκτονες του κόσμου ενωθείτε.
Κάποια στιγμή χτύπησε το ελληνικό μου κινητό. Χαμογέλασα, άνοιξα το μήνυμα και διάβασα οτι η προπώληση της σινεκάρτας για φέτος ξεκίνησε, στην είσοδο του κινηματογράφου Ολύμπιον. Θα λείπω αυτή τη φορά, αλλά, σήμερα, δεν πειράζει τόσο πολύ..
Λεξη της ημερας: grenouille, la
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου