Στην αρχή σκεφτόμουν ότι μάλλον σήμερα είναι αυτή η μέρα που ξεπερνάω ότι κάνω εράσμους και ξαφνικά το μπλόγκ μεταμορφώνεται από σημείο-χαριτωμένου-προβληματισμού-με-αφορμές-από τη-διαμονή-μου-στη-Λυών, σε σημείο-προβληματισμού-τελεία. Μετά αποφάσισα να μη λυγίσω ακόμη, να επαναλάβω εκατό φορές ότι το μπλογκ δεν είναι ημερολόγιο και να συνεχίσω να πορεύομαι με τα στενά όρια που έθεσα πολύ πριν ανεβάσω την πρώτη ανάρτηση. (πρόλογος)
Σήμερα, λοιπόν, ήρθαν τα αγόρια από την Αρμενία και η Μαρίνα με ενθουσιασμό μου έλεγε, ενώ δίπλα μας οι Ιταλοί παρακολουθούσαν εκστασιασμένοι τον αγώνα Milan-Marseille, ότι μετά από καιρό μίλησε ρώσικα. Ενθουσιασμός, όχι αστεία. Η Anne με κοίταξε συνωμοτικά και μου είπε nous sommes deux, allors! είμαστε αυτές που αν-μιλήσουν-τη-γλώσσα-τους-κανείς-δεν-τις-καταλαβαίνει-άρα-δε-τη-μιλάνε-ποτέ. Νομίζω ότι η μετάβαση από το τι-κάνω-εδώ-αναρωτιέμαι στο αναρωτιέμαι-πώς-θα-νιώθω-όταν-γυρίσω, έγινε όταν συνειδητοποίησα ότι έχω συνηθίσει πλέον να μιλάω γαλλικά. Καταλαβαίνω τι συζητάνε οι άνθρωποι στο τραμ, τα τραγούδια που ακούω στο ραδιόφωνο, μπορώ να λέω αστεία στα γαλλικά (σήμερα το κατάφερα και αυτό, αχα!) ακόμη και να μιλάω ψιθυριστά γαλλικά με την Anne την ώρα που οι άλλοι παρακολουθούν επιμελώς την παράδοση, κάνοντας συζητήσεις επιπέδου έχεις-πέντε-δευτερόλεπτα-να-διαλέξεις-ποιός-είναι-πιο-ωραίος-εδω-μέσα-και-γιατί (ευφυΐα, σήμερα, γιοκ). Αλήθεια, καμιά φορά αναρωτιέμαι πώς θα είναι όταν γυρισω_
_σκέφτομαι δυό φορές πριν μιλήσω και μιλάω το μισό (πφφφ)
_έχω συνηθίσει να ζω με την κάτω γνάθο μου μουδιασμένη (νομίζω ότι φταίει ο τρόπος που προφέρω το r...)
_καλώς ή κακώς, έχω καιρό να κάνω συζήτηση για υπαρξιακά θέματα κατηγορίας παρασκευή-βράδυ-στο-ευοί-ευαν. Αυτό βέβαια μπορεί να συσχετιστεί και με την απουσία ρετσίνας, όχι μόνο των ελληνικών _αστειάκι!!
Λέξη της ημέρας: mutation,la
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου