σπανακοπιτα

Παρασκευή, 25 Σεπτεμβρίου

Μιλώντας με την Αναστασία σήμερα, στα πλαίσια ενός διαλόγου που πολύ νόημα δεν έχει έτσι και αλλιώς, με ρώτησε με ποιό φαγητό θα παρουσίαζα το εράσμους-μου. Είναι ένα από τα πράγματα που πολύ συχνά κάνουμε και μάλιστα μας φαίνεται πολύ διασκεδαστικό: να παρομοιάζουμε ανθρώπους και καταστάσεις με φαγητά.. με προβλημάτισε λίγο η ερώτηση αυτή αλλά μετά κατέληξα ότι δύσκολα μπορώ να παρομοιάσω το εράσμους μου με φαγητό, αν είναι πάντως κάτι, για εμένα, είναι σπανακόπιτα..

ο προβήματισμός γύρω από τα φαγητά βέβαια δε τελειώνει εδώ... αύριο θα μαζευτούμε στο σπίτι του Νταμιάνο για αυτή τη βραδιά-θεσμό των απανταχού Εράσμους, που όλοι φιάχνουν μία σπεσιαλιτέ της χώρας τους και γιαμ-γιαμ μαζεύονται και τρώνε όλοι μαζί. Επιπλέον, για αύριο πρέπει να πάμε μαζί με το ταψάκι μας και μερικά τραγούδια από τη χώρα μας, όσο το δυνατόν πιο αντιπροσωπευτικά. Όλοι περιμένουν από εμένα mousaka και zorbas. κάποιος μου ανεφερε και την evdόkia βέβαια. το αστείο είναι ότι αλήθεια αυτό θέλουν. α! και tzάtziki. Ναι, και μετά μπορώ να ντυθώ τσολιαδάκι και να πάω. Ή αρχαία ελληνίδα, το ίδιο κάνει. Άτιμο Μοναστηράκι!

**πριν κλείσω αυτή τη σύντομη εξομολόγηση, θεωρώ καθήκον μου να ανακαλέσω τα όσα είπα την προηγούμενη εβδομάδα για τα Σαββατοκύριακα.. Δε θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία φορά που χάρηκα ΤΟΣΟ πολύ που έφτασε ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ το Σαββατοκύριακο και θα κοιμηθώ λίγο παραπάνω... Ω!

Λέξη της ημέρας: sablier, le