Ποτέ ως τώρα δεν είχα ζήσει την απόλυτη εμπειρία του -ο-μόνος-τρόπος-να-πάω-εκεί-είναι-με-τραμ-και-λεωφορείο-αλλά-εχουν-όλα-απεργία-όλη-μέρα-αλλά-και-πάλι-πρέπει-να-πάω-τέλος. Για να πάω σχολείο, συναντιόμουν με την Ελπίδα και την Εύη και σε 15' είμασταν στο σχολείο, για να πάω στη σχολή τσουπ-τσουπ περπατούσα 10' και τέλος. Οι ιθαγενείς φίλοι μας λένε ότι είναι η πιο μεγάλη απεργία των τελευταίων δέκα χρόνων, γιατί σύμφωνα με τις αναγγελίες, θα κρατήσει ενενήντα μέρες.. bienvenue en france!
Υποψιαζόμενη την κατάσταση, ξύπνησα νωρίς-νωρίς και πήγα να πάρω ένα λεωφορείο και μετά ένα άλλο και μετά ένα άλλο. Συνειδητοποιώ ότι τα λεωφορεία είναι εξαιρετικοί χώροι ενδοσκόπησης. Ακούγοντας το Σάκη να τραγουδάει για ανατροπές και υπερβολές, αποφάσισα ότι όλα είναι πιο διασκεδαστικά εν τέλει, αν έχεις δραματοποιήσει λίγο παραπάνω την ομολογουμένως δύσκολη αρχή τους. Χμ
Στη σχολή, όλα ήταν καλύτερα. Άρχισα επιτέλους να μιλάω με την ομάδα μου, οι οποίοι αρχικά με κοιτούσαν αποσβωλομένοι, επιβεβαιώνοντας την πεποίθησή μου ότι με θεωρούσαν μουγγή μέχρι εκείνη τη στιγμή. Επιπλέον, έκανα δύο τομές σε γαλλική έκδοση autocad σκεπτόμενη διαρκώς το Μιχάλη που λέει ότι δε μπορεί να δουλέψει σε windows επειδη εχει συνηθισει σε mac. πφφφ.. μικροπράγματα! μετά από αυτό, νομίζω ότι μπορώ να κάνω τα πάντα_Λέξη της ημέρας: grève, la
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου