allosmondo!

Κυριακή, 20 Σεπτεμβρίου

Νομίζω ότι ποτέ δε συμπαθούσα ιδιαίτερα τις Κυριακές. Όσο ήμουν μαθήτρια, η κυριακή δε μου άρεσε γιατί ήταν η-μέρα-πριν-τη-Δευτέρα (classic). Πιο μετά, που έγινα φοιτήτρια, τις Κυριακές βαριέμαι γιατί απλά δεν έχω τίποτα να κάνω. Απλά περιμένω να περάσουν και να ξεκινήσει η καινούρια εβδομάδα.. (..)

Το μόνο πράγμα που θυμάμαι πραγματικά να με ευχαριστεί τις Κυριακές είναι οι κυριακάτικες εφημερίδες και μάλιστα όχι τόσο για την ουσία τους, όσο για τη διαδικασία. Αγοράζεις την εφημερίδα, ανοίγεις την πλαστική συσκευασία, βγάζεις τα ένθετα, ξεφυλλίζεις πρώτα όλη την έκδοση και μετά διαβάζεις σκόρπια άρθρα που σου έκαναν εντύπωση (κάθε φορά που το σκέφτομαι, μου μοιάζει λίγο παρανοϊκή αυτή η διαδικασία, όπως η εμμονη του τζακ νικολσον με τις γραμμές στο as good as it gets. Ή σχεδόν έτσι). Σήμερα το πρωί, στα διαλείμματα από τα σχέδια για την εν εξελίξη εξεταστική στην Ελλάδα και των συνομιλιών μου με τις mes-amies-grecques, έριχνα ματιές στα διάφορα έντυπα της εβδομάδας (free press και καθημερινές εφημερίδες). Εκλογές, ντιμπέητ, εθνική μπάσκετ, έναρξη καλλιτεχνικής σεζόν..Σκεφτόμουν ότι είναι πολύ διασκεδαστικό να παρακολουθεί κανείς τις ειδήσεις της χώρας του από μακριά. Βγήκα έξω με το παράξενο αίσθημα ότι σε λίγο θα συναντήσω τα κορίτσια για καφέ στη Ζεύξιδος. Τελικά βρέθηκα πρώτα στο σπίτι της Sara και λίγο αργότερα στην Place sathonay όπου με τους mes-amis-europeens διασκεδάζαμε με την αγωνία των υπόλοιπων θαμώνων του μπαρ για την εξέλιξη του αγώνα Λυών-Παρι Σεν Ζερμέν (1-1). Μετά σκεφτόμουν ότι είμαι μακριά από όσα διάβαζα το πρωί, κυριολεκτικά και μεταφορικά, και αυτό κάνει την παραμονή μου εδώ ακόμη πιο διασκεδαστική_

Λέξη της ημέρας: moustique,la