ugla

Τρίτη, 3 Νοεμβρίου


Δε ξέρω αν κυκλοφορούν και για άλλους κλάδους αυτού του είδους τα αστεία (παρακαλώ ενημερώστε με αν έχετε κάποια πληροφορία) αλλά πολύ συχνά λαμβάνω μέηλ με λίστες τύπου 40 τρόποι για να καταλάβεις ότι στ'αλήθεια σπουδάζεις αρχιτεκτονική. Αναφέρω ενδεικτικά:

-θεωρείς ότι 3 το πρωί είναι νωρίς το βράδυ-το βράδυ της παρασκευής διαρκεί για σενα 48 ώρες- το αγαπημένο σου ποτό είναι το ρεντ μπουλ-κόβεις το δάκτυλό σου με κοπίδι και το πρώτο πράγμα που σκέφτεσαι είναι να μη λερωθεί η μακέτα σου-όλα αυτά σε ενθουσιάζουν κατά βάθος.

Σήμερα εγώ είμαι η: αν δεν παει μεσάνυχτα, θεωρείς ότι είναι πολύ νωρίς για να ξεκινήσεις τα σχέδια που έχεις για αύριο. Στις 5 το πρωί σκέφτεσαι, σιγά, θα κοιμηθώ αύριο. πφφφ

Οι τελευταίες μέρες είναι σχεδόν ατελείωτες. Όχι επειδή είναι πληκτικές ή κουραστικές (υπάρχουν και τέτοιες βέβαια, αλλά σήμερα δε θα μιλήσουμε γι'αυτές). Όταν πλησιάζει η ώρα να κοιμηθώ, σκέφτομαι λίγο τι έκανα όλη μέρα και συνειδητοποιώ ότι έχω τόσες πολλές εικόνες, έκανα τόσα πολλά πράγματα, τόσες πολλές σκέψεις, που κάποια στιγμή αμφιβάλλω αν ήταν όντως μία μέρα μόνο ή κάτι παραπάνω. 

Πολλή χαρά, πολύς ενθουσιασμός. Συνήθισα έτσι. Η Σουζάνα σήμερα μου έλεγε ότι χαίρεται πολύ όποτε έχει να κάνει μαζί μου εργασία γιατί είμαι όλη την ώρα μες τη χαρα. Σκέφτηκα ότι το λέει επειδή δε με ξέρει και τόσο πολύ καλά. Αλλά μετά σκέφτηκα ότι και αυτό πλάκα έχει. Διακοπές από κάθετι profond. Για λίγο, μόνο.

Λέξη της ημέρας: loggia, le (ελληνιστί, σαχνισί. αχα! υπάρχει λέξη στα γαλλικά για το σαχνισί)