Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2009

Ωδή στις μικρές χαρές της ζωής

Δευτέρα, 2 Νοεμβρίου

Έχω μία εμμονή με τη φράση μικρές χαρές της ζωής. Μου αρέσει πολύ να τη χρησιμοποιώ, μου φαίνεται ιδιαίτερη, χωρίς να μπορώ να προσδιορίσω το γιατί. Επίσης, με τις μικρές χαρές της ζωής καθαυτές. Τις επισημαίνω πάντα και όσο μικρότερες είναι, νομίζω τόσο μεγαλύτερη η σημασία τους. Μπορεί δηλαδή να μην μπορώ μία μέρα να αποφασίσω αν θα είμαι χαρούμενη ή μελαγχολική και εξ'αιτίας μίας μικρής χαράς της ζωής, να είμαι μες την τρελή χαρά. όχι χαρούμενη μόνο δηλαδή. Μες την καλή χαρά. αυτό ακριβώς έπαθα σήμερα. Είναι η αναλογία του η ευτυχία είναι στιγμές. Ωπ, το βάρυνα λίγο.


_ιστορία για να σκεφτόμαστε διαφορετικά*:

* αναφορά στον ιστότοπο protagon.gr 
στον οποίο πέρασα σήμερα περίπου τέσσερις ώρες από το απόγευμά μου. 
Δε ξέρω αν αυτό φταίει που σκέφτομαι διαφορετικά.. 


Όταν ο μπαμπάς μου είπε να πάρω ραδιοφωνάκι για να ακούω λίγα γαλλικά και να εξοικειωθώ με τη γλώσσα ευκολότερα, σκέφτηκα ότι λίγες ώρες θα περάσω παρακολουθώντας τις ραδιοσυχνότητες της λυών, αλλά χαλάλι.. Λάθος! απουσία τηλεόρασης, το ραδιόφωνο αποδείχθηκε ο καλύτερος τρόπος για να ξυπνάω το πρωί. Είχα πετύχει μάλιστα έναν τυπά που ήταν μες τη χαρά κάθε μέρα, δεν είχε την ενοχλητική φωνή που έχουν συνήθως οι ραδιοφωνικοί παραγωγοί που απευθύνονται σε νεανικό κοινό και τύχαινε την ώρα που ακούω ραδιόφωνο το πρωί, ψάχνοντας κάλτσες ή τρώγοντας κορν φλεηκς να λέει τι καιρό θα κάνει όλη τη μέρα και να κάνει ένα-δυο σχόλια για όσα συμβαίνουν στον κόσμο αυτό το καιρό. Σένια. Μια μέρα πέρασε από μπροστά μου ένα λεωφορείο και βλέποντας τη διαφήμιση στο πλευρό του, μετά από την αρχική έκπληξη, σκέφτηκα δεν-είναι-δυνατόν. Ο τυπάς που άκουγα κάθε πρωί είχε ελληνικό όνομα! Nikos-Aliagas. Από τότε, ο Nikos έγινε μία μικρή χαρά της ζωής μου Παρατηρώντας λίγο καλύτερα όσα λέει μάλιστα, ανακάλυψα ότι στέλνει filakia καθε τρεις και λίγο και μιλάει για την Ελλάδα πιο πολύ και απ'όσο θα μιλούσε και η Κονιτοπούλου στη θέση του.

Σήμερα βρήκα άλλη μία μικρή χαρά λοιπόν. Όχι πως την είχα ανάγκη, όλη μέρα χοροπηδούσα σαν να έχω καταπιεί ελατήριο αλλά σε δουλειά να βρισκόμαστε...Λοιπόν έχω αρκετή δουλειά για αύριο (υπόλοιπο του αδρανούς Σαββατοκύριακου) και έχω βαρεθεί τα τραγούδια στον υπολογιστή μου. Χμ.. θα ανοίξω ραδιόφωνο. Ψάχνοντας λίγο μπας και βρω κανένα τραγούδι της προκοπής πέφτω στο κυρα-γιωργαινα-ο-γιωργος-σου-πού-πάει. Αποκλείεται. Πρόκειται για συνωμοσία. Κι όμως. Με συνοπτικές διαδικασίες ανακάλυψα ότι η συχνότητα radio armenie έχει παραχωρήσει σε έναν τυπά μιάμιση ώρα κάθε μέρα (2000-2130) για να παίζει ελληνικά τραγούδια. Α-πο-κλει-ε-ται

Λέξη της ημέρας: ressort, le

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου