δύσκολος καιρός για πρίγκηπες

_πόσο μάλλον για πριγκήπισσες και τα υπόλοιπα έμβια όντα. Κυριολεκτικά.

Σάββατο, 7 Νοεμβρίου

Συνήθως τα νέα του Σαββάτου τα συμπυκνώνω με τα νέα της Κυριακής σε μία ανάρτηση. Αλλά σήμερα νιώθω τη βαθύτερη ανάγκη να κάνω κινηθώ διαφορετικά, ακόμη και αν όσα θέλω να γράψω δεν έχουν κανένα συναρπαστικό ενδιαφέρον.

Βγήκα από το σπίτι στις 10:10, μην έχοντας κοιμηθεί όσο θα ήθελα, βέβαια αλλά τι να γίνει, έχω συνηθίσει. Απέναντι από την είσοδό μου ειναι ένα φαρμακείο που έχει ένα εξωτερικό θερμόμετρο.
6°C. Τέλεια. Έχω πάρει ήδη μποτάκια (πρέπει να έχω να βάλω παπούτσια με πάτο παχύτερο των 5mm πάνω από 6 χρόνια) και στόχος της ημέρας είναι να πάρω ένα πουλόβερ. Τελικά πήρα ένα κασκόλ μεγάλο και παχύ, τέτοιο που θα το ζήλευε και η-Μαρία-που-άφησα-πίσω (οι φήμες λένε ότι τώρα πια έχει κάνει τζίβες και φοράει μόνο πράσινο-πορτοκαλί-κίτρινο και μαύρο όλα μαζί, σαν τον μπομπ μάρλευ).

Το απόγευμα, γυρνούσαμε από τη παιδική χαρά με τη julia όπου είχαμε ραντεβού για να κανονίσουμε μερικές λεπτομέρειες σχετικά με το δρώμενο και με ρωτούσε αν έχω συνηθίσει το κρύο. Της έλεγα ότι στη Θεσσαλονίκη, πόσο μάλλον στην Αθήνα, οι πιο κρύες μέρες του χειμώνα είναι σαν αυτές τις μέρες στη Λυόν. Χαμογέλασε και μου είπε α αυτό δεν είναι τίποτα.. το Δεκέμβριο κάνει στ' αλήθεια κρύο.. Πες το ντε και νόμιζα ότι αυτό είναι το πιο πολύ κρύο που θα αντιμετωπίσω! Ασε που, της λεω, βρέχει κάθε μέρα! Δεν είναι απίστευτο; Με κοίταξε με απορία. Γιατί στην Ελλάδα το χειμώνα δε βρέχει κάθε μέρα; Πρώτον, της είπα, εγώ μπουφάν πέρυσι αγόρασα της είπα για να πάω στην Ιαπωνία που υποτίθεται θα έκανε πιο πολύ κρύο. Και δεύτερον, έχω μία φίλη που όλο το χειμώνα τον έβγαζε με μπαλαρίνες, χωρίς καλτσακια (τώρα σοβάρεψε και φοράει σταράκια στα μεγάλα κρύα).

Αυτό ήταν, μετά τον Guillame, έκανα και την Julia να πιστέψει ότι η Ελλάδα είναι κάπου στον Ισημερινό. Άκου είναι φυσιολογικό να βρέχει κάθε μέρα..

Δεν είμαι εγώ καταθλιπτική, ο καιρός φταίει.


Το μόνο κοινό με την Ελλάδα κάτι μέρες σαν κι αυτές είναι ότι τα ζώδια του Σαλαμά στη lifo, εξακολουθούν να ισχύουν και εδώ στη Γαλλία.