Δεν είναι κυκλοθυμική η λέξη που ψάχνω.. το πολύπλοκη μου ταιριάζει πιο πολύ. Αυτό βέβαια είναι ίσως και δικαιολογία. τελος πάντων. είναι εκνευριστικές οι αφηγήσεις που αρχίζουν από το τέλος..
το πρωί ξύπνησα με το ζόρι στις 7μιση. αν η απεργία είχε λήξει (όσο ζω ελπίζω_), θα μπορούσα να είμαι οριακά στις 8μιση στη σχολή για το μάθημα.. αποφάσισα να το ρισκάρω, πήρα το μετρό αλλά μετά από 3 στάσεις σταμάτησε. δύο τινά: πάω και παίρνω λεωφορείο και μπαίνω στη διάλεξη στο διάλειμμα ή γυρνάω στο δωμάτιο και βλέπουμε. έτσι για τη τρέλα, έκανα το δεύτερο.
αυτό που σκέφτομαι γενικά αυτές τις μέρες είναι ότι η περίοδος προσαρμογής, άντε, τελείωσε, ας κάνω και καμιά δουλεία. περίμενα λοιπόν λίγο να μεσημεριάσει, πήρα τον οδηγό μου, το χάρτη μου, δύο μήλα για το δρόμο (γίνομαι γραφική, το ξέρω) και αποφάσισα σήμερα να κάνω πατριδογνωσία.
έκανα βόλτα στο πέμπτο διαμέρισμα, ανέβηκα 600 (582 μετρησα τουλάχιστον) σκαλοπάτια μέχρι τη fourviere, κάθησα για λίγο σκεπτική εκεί-ψηλά, κατέγραψα τις σκέψεις μου και πήρα το δρόμο του γυρισμού. έτσι βρήκα ένα βιβλιοπωλείο από το οποίο -δεδομένης της κληρονομικής αδυναμίας μου σε τέτοιους χώρους- βγήκα μετά από μία ώρα, περήφανη για τα νέα μου αποκτήματα και έχοντας συμφωνήσει με τον εαυτό μου ότι για να πηγαίνω να αγοράζω ένα καινούριο, θα πρέπει τουλάχιστον να έχω ξεκινήσει το προηγούμενο. Σύμφωνοι.
εδώ κολλάει το κυκλοθυμική-ή-πολύπλοκη. Συνειδητοποίησα εκεί-ψηλά ότι τη μία μέρα είμαι μες τη χαρά και την άλλη επιδιώκω να μένω μόνη μου, κάνω βόλτες και κάνω ερωτήσεις στον εαυτο μου απαντώντας τις οποίες, προσπαθώ να καταλάβω ποιό είναι εντέλει το πρόβλημά μου. ΤΟ πρόβλημά μου. Γιατί πάντα κάνω τις καταστάσεις πιο σύνθετες, γιατί γίνομαι εσωστρεφής, γιατί μου φαίνομαι παράξενη όταν δεν είμαι λίγο, έστω, μελαγχολική. Ξεκίνησα να βλέπω το in treatment αυτό φταιει. θα το κόψω.λέξη της ημέρας: lierre, le
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου