από τα πιο απαραίτητα πράγματα που έχω στη τσάντα μου είναι τα σημειωματάριά μου. πληθυντικός αριθμός. Μου αρέσει να κρατάω σημειώσεις για τα πάντα, φράσεις από βιβλία και σειρές ή ταινίες, ονόματα δρόμων, χαρακτηριστικά ανθρώπων γύρω μου. Όταν θα ασχοληθώ με το να γράφω βιβλία, νομίζω ότι αυτά τα σημειωματάρια θα μου είναι εξαιρετικά χρήσιμα. σήμερα όλη τη μέρα, έκανα λίστες, γεμίζοντας σελίδες από το σημειωματάριό μου. Μία από αυτές:
Οι τελευταίες δέκα μέρες σε δέκα λέξεις_ ή πέντε δίπολα:
Λυόν-Μαδρίτη
σαμπάνια-σαγκρία
μακριά-κοντά
μαζί-χωριστά
μέχρι τώρα-από τώρα και στο εξής
Γύρισα από τη Μαδρίτη σήμερα, το αεροπλάνο είχε καθυστέρηση και περιμένοντας την απογείωσή του σκεφτόμουν πόσο έχει αλλάξει η ζωή μου τους τελευταίους δύο μήνες, πόσο αλλάζει κάθε μέρα, πόσο μπορεί να αλλάξει κάθε μέρα. Μετά σκεφτόμουν ότι υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να αλλάζουν τη ζωή τους από τη μια στιγμή στην άλλη, αναρωτιόμουν αν θα μπορούσα ποτέ να γίνω έτσι. Να κάνω αυτό που θέλω, χωρίς συναισθηματισμούς, χωρίς να σκέφτομαι τι άφησα ή τι μου λείπει, μόνο όσα μπορώ να βρω. Μετά, έκπληξη. Έφτασα στη Λυόν. και ένιωθα ξανά ασφαλής. Δε ξέρω πόσο μπορώ να αλλάξω, πόσο μπορώ να γίνω έτσι-όπως-θα-ήθελα-να-είμα, εδώ όμως έχω το παράξενο αίσθημα ότι μπορώ να δοκιμάσω. Χμ. Από αύριο πολλή δουλειά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου