anticipation

μερικές φορές γράφω για δύο μέρες σε μία ανάρτηση, γιατί απλά δε βρίσκω αρκετό χρόνο ενδιάμεσα. τις τελευταίες τέσσερις μέρες όμως, πραγματικά δε βρίσκω διαλείμματα ενδιάμεσα. δεν ξεχωρίζω πότε τελειώνει η μία μέρα και πότε αρχίζει η επόμενη..

σαββατοκυριακή 17-18 οκτωβρίου

τη τρίτη παρουσιάζουμε ό,τι έχουμε κάνει για το project της λισαβόνας άρα όπως συνέβαινε μέχρι τώρα, έτσι και αυτό το σαββατοκύριακο, επαληθεύθηκε η απόλυτη ισότητα παρουσίαση=άπειρες ώρες στον υπολογιστή+νεύρα γιατί κάτι που πρέπει να πάει καλά φυσικά δεν πηγαίνει καλά. το σάββατο, ήμουν όλη μέρα chez aude. Ή αλλιώς κάθε πόλη που σέβεται τον εαυτό της έχει ένα προάστιο σαν το τρίλοφο και εγώ είμαι καταδικασμένη να το βρίσκω και να πρέπει να κάνω εργασία με μία (τουλάχιστον) από τις κατοίκους του. Κρύο-παγωνιά-βροχή και αγιάζι.

Σήμερα, για πρακτικούς λόγους, μοιράσαμε ακόμη περισσότερο τη δουλειά. Έτσι, από τη μία μέχρι τις δέκα και ισή περίπου το βράδυ, ήμουν στο σπίτι της Αν. δουλεύαμε παράλληλα, στο μεγάλο τραπέζι στο σαλόνι, ήπιαμε χυμό πορτοκάλι, κοροιδέψαμε λίγο την υπόλοιπη ομάδα μας (όπως συμβαίνει πάντα) και μετά αρχίσαμε να πίνουμε κόκκινο κρασί (χμ), τελειώσαμε όσα έπρεπε να κάνουμε δύο ώρες αργότερα από το προβλεπόμενο (όπως συμβαίνει πάντα), ακούσαμε τραγούδια γαλλικά-αγγλικά και ελληνικά (εγώ διάλεγα μουσική -όπως συμβαίνει συνήθως-) είπαμε για φίλους μας, για μαμαδες, μπαμπάδες, αδέρφια και ιστορίες από τις χώρες μας. Είναι παράξενη αυτή η διαδικασία, να μιλας σε κάποιον για ανθρώπους που ούτε ξέρει, ούτε θα γνωρίσει ποτέ κατα πάσα πιθανότητα αλλά και να γνωρίσει, τι θα καταλάβει.. αλλά εσύ συνεχίζεις να μιλάς γιατί είναι παράξενο κάθε φορά που συνειδητοποιείς ότι ξαφνικά δεν τους έχεις μαζί σου. Ότι η ζωή τους συνεχίζεται, βγαίνουν, πάνε ακόμη στο residents και στο arthouse, για καφέδες και σφηνάκια και τέτοια δεινά.. πφφφ.


Δυσκολεύομαι ακόμη να δεχτώ ότι μπορώ να περνάω πολύ καλά και χωρίς αυτούς. ναι, δεν είναι φυσιολογικό, το ξέρω, είναι υπερευαισθησία του χαρακτήρα μου, τι να γίνει όμως, εγώ το δέχτηκα, δέξου το και εσύ!

Μετά η Αν μαγείρεψε κοτόπουλο με πιπεριές και γάλα καρύδας και κάπου εκεί σκεφτόμουν ότι περνάω τόσο πολύ καλά. δώσαμε ραντεβού για αύριο ή μεθαύριο.. qui sais?

η εβδομάδα που πέρασε ήταν πολύ διαφορετική, η εβδομάδα που ξεκινάει είναι Η διαφορετική.

λέξη της ημέρας: départ, le