tourette!!

ο δεύτερος τίτλος της ανάρτησης είναι always look on the bright side of life, εκεί είναι. θα προσπαθήσω να είμαι σύντομη και περιεκτική.

Τρίτη, 22 Δεκεμβρίου
Το πρόγραμμα για σήμερα ήταν να σηκωθώ από το ζεστό μου κρεβάτι και να πάω μέχρι το Eveux, όπου βρίσκεται το μοναστήρι της Tourette που σχεδίασε ο Le Corbusier to 1960, και είναι από τα πιο χαρακτηριστικά δείγματα της τρίτης περιόδου του (έχω διαβάσει τον Frampton* τεσσερις φορές, αλίμονο!). Η μέρα ξεκίνησε πολύ καλύτερα από όσο μπορούσα να ευχηθώ. Τελείωσα τις δουλειές μου με το γαλλικό δημόσιο με εξαιρετική ευκολία (την προηγούμενη φορά με ρώτησαν αν έχω βίζα παραμονής στη χώρα και έπρεπε να τους εξηγήσω ότι η Ελλάδα είναι στην ευρωπαϊκή ένωση και δε χρειάζομαι βίζα παραμονής στη Γαλλία.. χμ) και κατευθύνθηκα περιχαρής προς τη Gare St-Paul, από όπου θα έπαιρνα το τρένο που θα με πήγαινε ως την Arbresle. Οι οδηγίες που είχα βρει στο ιντερνετ, ήταν σαφείς. το τρένο θα με πάει στην Arbresle, θα περπατήσω μέχρι το Eveux και από εκεί ή θα πάρω ταξί ή θα περπατήσω μέχρι το μοναστήρι. Φυσικά, ευτυχισμένη που μετά από τόσο καιρό δεν έβρεχε, δε χιόνιζε, μπορούσα να έχω το μπουφαν μου ξεκούμπωτο και άλλα τέτοια καταπληκτικά, αποφάσισα, έχοντας βέβαια τον αριθμό του τοπικού ταξί, να περπατήσω. Όλα πήγαιναν καλά, περπάτησα τα 2,2 χιλιόμετρα που χωρίζουν το σταθμό των τρένων από το μοναστήρι και ξαφνικά ω! ήταν εκεί, μπροστά μου. Βγάζω τη φωτογραφική μου μηχανή για να αποτυπώσω την εντυπωσιακή εικόνα και τα-τα-τα-ντααααν. Η μηχανή με έχει εγκαταλείψει. Ο φακός δε μπορεί να εστιάσει. Οι φωτογραφίες είναι τιγκα θολές. Μπράβο. Την κλείνω και κάθομαι σε ένα πέτρινο παγκάκι για να πάρω μια ανάσα... Πολύ γρήγορα έκανα τις παρακάτω σκέψεις (αναφέρονται σε τυχαία σειρά):

1. πόσο ηλίθια μηχανή μπορεί να είσαι, πες μου
2. δε το πιστεύω ρε γαμώτη και τώρα τι θα κάνω
3. αμα ήμουν ο αδερφός μου θα σε είχα βάλει κάτω και θα σε πατούσα, σοβαρά
4. δεν εχω καλό ζεν με τα σπουδαία κτίρια αρχιτεκτονικής που είναι αφιερωμένα στο θεό, πέρυσι ένας γέρος δε μας άφηνε να μπούμε στη εκκλησία του φωτός στην Osaka*, φέτος έφτασα στο μοναστήρι της Tourette και μου χάλασε η μηχανή..πφφφ
5. χαχα.. θα βγάλω φωτογραφίες με το κινητό, όπως έλεγε ο μπαμπάς ενός παλιού μου γνωστού (ισοπέδωση. υπάρχει μόνο ενα άτομο στο κόσμο που μπορεί να καταλάβει σε ποιό γνωστό αναφέρομαι. τρία δηλαδή αλλά τα άλλα δύο δε διαβάζουν το μπλογκ)  

Γελώντας διαρκώς με τη σκέψη νούμερο 3 (lots of love, bro) συνειδητοποίσα την κατάσταση: είχα φτάσει μέχρι τη Tourette, σε ένα κτίριο του οποίου κάθε τετραγωνικό χιλιοστό είναι φωτογραφημένο δεκάδες φορές και εμένα το πρόβλημά μου ήταν ότι ο φακός της μηχανής μου δε δούλευε πια, οπότε θα στερούσα από την παγκόσμια αρχιτεκτονική κοινότητα 40 ακόμη φωτογραφίες. Εκεί κάπου άναψε η λαμπίτσα πάνω από το κεφάλι μου. Θα σκιτσαρω!! Έβγαλα το μπλοκάκι μου, τα ωράια μου μολύβια και πέρασα τρεις ώρες παρατηρώντας τις λεπτομέρειες του κτίσματος. Αναρωτιέμαι αν είχα τη μηχανή μου, πόσο χρόνο θα είχα περάσει στο καθένα από τα σημεία που παρατήρησα σήμερα.

Χάρηκα πολύ για τη συνάντηση Corbu, a bientot!
επόμενη στάση poissy, σε μία εβδομάδα ακριβώς



Σημειώσεις-διευκρινίσεις:
* Frampton: αναφορά στο βιβλίο Μοντέρνα αρχιτεκτονική-ιστορία και κριτική, ευαγγέλιο για τους φοιτητές του ΑΠΘ που παρακολουθούν τα μαθήματα του Α.Γιακουμακάτου 
* εκκλησία του φωτός: http://www.galinsky.com/buildings/churchoflight/index.htm
* Corbu: προσφώνηση του γνωστού αρχιτέκτονα Le Corbusier, ιδιαίτερα διαδεδομένη στη Γαλλία.