Το Παρίσι είναι ο λόγος που δε θα μπορούσα να ζήσω στη Μαδρίτη, είναι η επιβεβαίωση όλων των στερεοτύπων που κυκλοφορούν για τη Γαλλία, είναι η αγαπημένη μου πόλη. Εχει κρύο αλλά όχι τόσο ώστε να μας εμποδίσει να περπατάμε, χαρά μεγάλη. Χαρά μεγάλη έτσι κι αλλιώς βέβαια.. Ο μπαμπάς και ο Γιώργος αναζητούν ίχνη παριζιάνων διανοούμενων, η μαμά και η Βικτώρια ψάχνουν τις σωστές κατευθύνσεις στους χάρτες, ο Θόδωρος, ο Αριστείδης και η Εύη. κοιτούν με απέχθεια ημι-ψημένα κομμάτια κρέας. Εγώ, αρκούμαι στην ανταλλαγή όρκων αιώνιας αγάπης με την πόλη..
Εύγε και συγχαρητήρια αγαπητή συναδέλφε (αν ακόμη δικαιούμαι τον τίτλο !), αλλοίμονο η ωριμότητα επέρχεται με τον χρόνο ! Άκου Λονδίνο ! Ανατριχίλα ! Η αγαπητή Δόνια Κλάρα σε παλαιότερη επίσκεψή της κοίταζε τα " a louer ". Εξακολουθεί να δείχνει το ίδιο ενδιαφέρον ?
ΑπάντησηΔιαγραφήΦοβάμαι ότι με καθυστέρηση ...τριάντα ετών εμφανίστηκαν ο μπαμπάς και ο Γιώργος στο Παρίσι, άλλο Κάρλα Μπρούνι εποχή και άλλο Giscard ή Mitterand !
Καλά Χριστούγεννα και φιλιά σε όλους !