κυριακή, 11 οκτωβρίου
ότι έχω αδυναμία στο φαγητό, νομίζω ότι το έχω ξαναγράψει. μου αρέσει να διαβάζω για φαγητά, να βλέπω φαγητα (σε περιοδικά, στην τηλεόραση..), να μαθαίνω για φαγητά. σε μία άλλη μου ζωή θα ήμουν ο Ηλίας Μαμαλάκης..
Στα πλαίσια του διαβάζω-για-φαγητά, λοιπόν, δεν είναι λίγες οι φορές που έτυχε να διαβάζω για μία συναρπαστική επίσκεψη στη λαϊκή, ή σε ένα μπακάλικο ή σε ένα μανάβικο ή κάπου τελος πάντων όπου οι ποικιλία των αγαθών σε ενθουσίαζε, οι μυρωδιές σε ζάλιζαν, η ποιότητα σε εξέπληττε και τέτοια καταπληκτικά. κάθε φορά που έπεφτε στα χέρια μου ένα τέτοιο κείμενο, εκνευριζόμουν που δεν είχα ένα ανάλογο βίωμα. Μέχρι σήμερα!
Στη Λυόν, είναι εξαιρετικά συνήθεις οι ανοιχτές αγορές. Είναι αυτό που λέμε λαϊκή στην Ελλάδα μόνο που εδώ μπορεί κανείς να βρει τα πάντα. Επιλέον, μερικές από αυτές, λειτουργούν σχεδόν κάθε μέρα. Σήμερα, στα πλαίσια του εκπαιδευτικού προγράμματος γνωρίζω-τη-Λυόν, πήγαμε στην αγορά του Saone, που είναι η μεγαλύτερη σε μήκος και ποικιλία. Αυτό που σκέφτηκα κάποια στιγμή και ήθελα να γράψω αλλά μου φαινόταν τόσο αστείο που γελούσα μόνη μου, ήταν το: ήθελα να τα αγοράσω όλα γιατί σκεφτόμουν ότι αν διάλεγα ένα μόνο πράγμα θα αδικούσα τα υπόλοιπα (χαχαχχαχαχαχχαχαχχαχχα). τελικά αγόρασα ένα ψωμί με ροκφόρ και καρύδια και μία τάρτα με σπανάκι και τυρί de chevre. την επόμενη Κυριακή θα επιστρέψω δριμύτερη.
Λέξη της ημέρας: chaland,le
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήξαδερφούλα στείλε κανένα ταπεράκι και από δω γιατί τώρα όλο με κατεψυγμένα τη βγάζω και με φαγητό της λέσχης (για το τελευταία δεν χρειάζεται σχόλια νομίζω!)
ΑπάντησηΔιαγραφήtnks για τα χρόνια πολλά, τα είδα λίγο καθυστερημένα!
>έχω βάλει αρχική και το blog σου,σε διαβάζω κ ας μη γράφω.. καλά να περνάς
επιθυμία της μέρας: mange,je
Βρέ αδερφέ το παιδί πεινάει! Να κάνουμε κάτι!
ΑπάντησηΔιαγραφή